در میان روش‌های مدرن آبیاری، استفاده از لوله مه‌پاش برای کاشت گندم به‌عنوان یکی از کارآمدترین و اقتصادی‌ترین گزینه‌ها شناخته می‌شود. این روش در سال‌های اخیر با استقبال گسترده کشاورزان روبه‌رو شده، چرا که موجب صرفه‌جویی در مصرف آب، کاهش هزینه‌های اجرا و افزایش عملکرد مزارع گندم می‌شود.
لوله مه‌پاش معمولاً در شاخه‌های ۵۰ متری تولید می‌شود و نحوه چیدمان آن در مزرعه گندم به‌صورت موازی و با فاصله ۴ متری از یکدیگر است. این فاصله‌گذاری به دلیل پاشش یکنواخت آب به شعاع ۲ متر در هر طرف لوله در نظر گرفته می‌شود و موجب پوشش کامل سطح مزرعه می‌گردد. فشار استاندارد مورد نیاز برای عملکرد مناسب این لوله‌ها حدود ۲ بار است که مهی ملایم و مؤثر برای آبیاری دقیق ایجاد می‌کند.
در کاشت گندم با لوله مه‌پاش، یکی از نکات کلیدی، ایجاد شیار در سطح خاک است. با افزایش ارتفاع گندم، مه‌پاش‌ها ممکن است نتوانند آب را به خوبی به پای گیاه برسانند. اما این شیارها، مشکل را برطرف کرده و توزیع یکنواخت آب در سطح زمین را تضمین می‌کنند.
در مقایسه با روش‌هایی مانند نوار تیپ، استفاده از لوله مه‌پاش مزایای خاص خود را دارد: هزینه اولیه کمتر، نصب سریع‌تر، نیاز کمتر به نیروی کار و قابلیت استفاده مجدد. با این حال، برای برخی گیاهان مانند گندم که دارای ساقه‌های بلند هستند، در مراحل پایانی رشد، نوار تیپ در آبرسانی به ریشه گیاه عملکرد دقیق‌تری داشته باشد.
در نتیجه، انتخاب بین این دو روش باید بر اساس نوع خاک، شرایط اقلیمی، دوره رشد گیاه و امکانات موجود صورت گیرد.بهتری دارد.
.svg)
